Kierownik: dr hab. Katarzyna Szewczuk-Karpisz, prof. Instytutu
Profil działalności naukowej:
- Badanie fizykochemicznych mechanizmów przebiegu procesów glebowych w oparciu o analizę właściwości powierzchniowych (geometria powierzchni, jej niejednorodność energetyczna, zwilżalność, jakość i ilość grup funkcyjnych, ładunek elektrostatyczny), strukturalnych (porowatość, agregacja, trwałość struktury) i chemicznych (skład pierwiastkowy, struktura chemiczna i stabilność związków mineralnych i organicznych) gleb i ich składników,
- Opracowanie i charakterystyka nowych kondycjonerów glebowych (tzw. modyfikatorów glebowych) celem poprawy stanu gleb i ochrony ich zdrowia, tj. biowęgli, węgli aktywnych, kompozytów, hydrożeli, syntetycznych substancji humusowych, itd.,
- Zagospodarowanie odpadów, w tym odpadów rolniczych, odpadów z przemysłu owocowo-warzywnego i odpadów z hodowli owadów, poprzez wytwarzanie innowacyjnych modyfikatorów glebowych,
- Wykorzystanie owadów do pozyskiwania nowych modyfikatorów glebowych, konwersji odpadów oraz opracowania alternatywnych sposobów produkcji żywności dla regionów o wysokim stopniu degradacji gleb,
- Określenie efektów modyfikacji gleby przeprowadzonej za pomocą opracowanych kondycjonerów glebowych na parametry fizykochemiczne i hydrofizyczne gleb, strukturę (agregację) i stabilność gleb, mobilność i biodostępność zanieczyszczeń organicznych (pestycydów, farmaceutyków, WWA, mikro- i nanoplastików, ftalanów) i nieorganicznych (jonów metali, metaloidów i niemetali, nanocząstek metalicznych), aktywność mikrobiologiczną gleb, wzrost i rozwój roślin i bezkręgowców, mechanizmy adaptacyjne roślin w związku z występującym zanieczyszczeniem lub niedoborem wody w glebie,
- Opracowanie metod fizykochemicznych:
– zapobiegających zmniejszaniu funkcjonalności gleby lub też do jej wzrostu,
– wspomagających glebę w przeciwdziałaniu zagrożeniom, głównie antropogenicznym,
– minimalizujących szkody wyrządzone przez procesy degradacji,
– prowadzących do opracowania nowych technik dekontaminacji oraz immobilizacji metali ciężkich i innych ksenobiotyków,
– zapobiegających odpływowi substancji toksycznych z gleb do wód,
– niwelujących wpływ stresów środowiskowych na wzrost roślin,
– detekcji molekularnych markerów stresu glebowego w roślinach uprawnych,
– regenerujących aktywność mikrobiologiczną gleb.
